دوستان عزیزی که برای مشاوره نظر میذارید,قبل از هر چیز از شما ممنونم که این وبلاگ رو برای مشاوره انتخاب کردید...
خیلی از دوستان,نگران انتشار مشاوره های خودشون در وبلاگ هستند و تقاضای خصوصی بودن مشاوره هاشون رو دارن ولی باید ۲نکته رو عرض کنم
۱-مطالبی که درقسمت مشاوره گذاشته میشه,تماما با اسامی مستعاره و علاوه بر اون هر قسمتی از مطلب شما که منجر بشه شناسایی بشید رو حذف میکنم,پس خیال شما از این بابت راحت باشه
۲-این قسمت مشاوره برای اینه که خیلی ها ممکنه مشکلاتی شبیه به مشکل شما داشته باشن و همین ها ممکنه حتی به میزان خیلی کم,راهگشا باشه براشون,پس شما هم از این طریق ممکنه سبب راهگشایی کسی بشید و مطمئن باشید که این از نظر خدا پنهان نمیمونه...
به امید روزی که همه وقتی برامون مسله ای پیش میاد,بدون نگرانی مشورت بگیریم...
سلام عزیزم,قبل از هر چیزی عذرخواهی میکنم از دیر پاسخ دادنم,چون چند روزی به وبلاگم سر نزدم به خاطر مشغله های کاری...
خب حالا بریم سر مسله ی شما :
من اول از همه بابت شرایطی که به خاطر مادرتون پیش اومده,باهات همدلی میکنم و خیلی باعث افتخاره که دختری به سن وسال شما انقدر با چشم باز به مسله ی ازدواج نگاه میکنه (باوجود مشکلاتی که توی زندگیتون اتفاق افتاده)...
راجع به دوستتون,اونطوری که من متوجه شدم,واقعا باید خیلی با دقت و بالغانه رفتار کنید چون شرایط ایشون به دلیلی (دوقطبی) که خودتون گفتید,خاصه
اورژانسی تر از هر چیزی اینه که دوباره داروهاشو شروع کنه,چون اصلا قطع داروهاش به صلاح نیست
دوم اینکه حتما حتما حتما شما باید برای ادامه ی رابطه با ایشون و مراقبت از خودتون و دوستتون باید برید پیش یک روانشناس بالینی
سوم اینکه همیشه,نه تنها در این مورد خاص,یادتون باشه که خداوند برای تصمیماتی که یک نفر با درایت و مشورت با افراد کاردان میگیره,(هرچند اگر ظاهر تصمیم خوب نباشه)انسان رو مجازات نخواهد کرد,شما آزادی کامل دارید و حق دارید انتخاب کنید و خدا هیچ کس رو به خاطر انتخاب مجازات نمیکنه,ولی توی این انتخاب حق توهین,دل شکستن و تحقیر ندارید,یعنی باید اگر هر تصمیمی با عقل و مشورت گرفتی,قاطعانه اعلام کنی ولی با رعایت احساسات و روحیه ی طرف مقابل و خیلی با احتیاط,اما از تصمیمت منصرف نشی(بارعایت اینها اگر هم آه بکشه بحق نیست و دامن شما رو نمیگیره)
ولی من حدس میزنم که شما دوست داری باهاش بمونی,پس مسیر موندن رو بهت میگم (فعلا همونهایی که بالا گفتم)
تا اینجای کار میتونستم بهت کمک کنم عزیز دلم ولی بیشتر از این واقعا باید از روانشناس بالینی یا حضوری یا تلفنی کمک بگیری,من در یک مرکز مشاوره در کرج هستم,اگر خواستی با من مشاوره داشته باشی,نظر بذار دوباره نا قرار مشاوره بذاریم,اگرهم خواستی با کس دیگه ای مشاوره کنی,یک زوج درمانگر خوب پیدا کن وحتما حتما حتما برو پیشش,حتی اگر شده,تنهایی برو ولی برو
یادت باشه اصلا سر سری نگیر چون با شرایط روحی خودت و مشکلاتی که داشتی و مسله ی دوستتون, احتمال مشکل در آینده خیلی هست
امیدوارم درست ترین تصمیم رو با کمک خدا و مشاوره بگیری,در سایه ی خدای بزرگ که تا حالا هواتو داشته,باشی عزیزم